Cornelia Sorabji

mały|Cornelia Sorabji (1924) Cornelia Sorabji (ur. 15 listopada 1866 w Nashik, zm. 6 lipca 1954 w Londynie) – indyjska pisarka i działaczka społeczna.

Była córką anglikańskiego duchownego, konwertyty z zaratusztrianizmu, Sorabji Kharsedji Langrana i Fransciny Santyi, wychowanej w brytyjskiej rodzinie. Uczyła się w Nashik, a także w Punie. Dzięki bardzo dobrym wynikom w nauce uzyskała stypendium umożliwiające studia prawnicze na Uniwersytecie Oksfordzkim. Po ich ukończeniu nie podjęła jednak pracy w zawodzie. Do Indii powróciła w 1894. Dzięki osobistym staraniom podjęła pracę rządowego doradcy prawnego przy sądzie opiekuńczym. Zajmowała się problemami wdów i kobiet zamężnych z Bengalu, Biharu, Orisy i Assamu. Stworzyła Ligę Służby Społecznej, działała również na rzecz podniesienia wieku pełnoletniości młodych kobiet, poprawy sytuacji matek oraz zakazu małżeństw dzieci.

Znana z niechęci do indyjskiego ruchu niepodległościowego, krytykowała działalność Mahatmy Gandhiego i aktywnie wspierała rządy brytyjskie. Pod koniec życia wycofała się zarówno z działalności społecznej, jak i literackiej. Zmarła po długiej chorobie. Źródło: Wikipedia