Leszek Kołakowski

|commons = Leszek Kołakowski |wikicytaty = Leszek Kołakowski |www = }} thumb|Leszek Kołakowski w 1971 r. mały|Portret Leszka Kołakowskiego autorstwa [[Ewa Kuryluk|Ewy Kuryluk (1978)]] thumb|Leszek Kołakowski w rozmowie z Zofią i [[Władysław Bartoszewski|Władysławem Bartoszewskimi – jubileusz 80-lecia urodzin w „Gazecie Wyborczej”, Warszawa, 23 października 2007]]

Leszek Kołakowski (ur. 23 października 1927 w Radomiu, zm. 17 lipca 2009 w Oksfordzie) – polski filozof, literat i działacz polityczny; eseista, publicysta i prozaik, popularyzator wiedzy. profesor zwyczajny związany z Uniwersytetem Warszawskim i Oksfordzkim, członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk. Kawaler Orderu Orła Białego, laureat Nagrody Erazma (1983), Nagrody Klugego (2003) i kilkunastu innych wyróżnień.

Jako filozof zajmował się głównie historią filozofii, szerszą historią idei oraz filozofią kultury i religii; na Uniwersytecie Warszawskim kierował Katedrą Historii Filozofii Nowożytnej. W polityce był początkowo socjalistą, współpracując z władzami Polski Ludowej, jednak jako rewizjonista popadł z nimi w konflikt. Od czasu protestów z 1968 roku był po stronie opozycji antykomunistycznej, przez co emigrował. Angażował się m.in. w Komitet Obrony Robotników (KOR). Upowszechniał filozofię m.in. przez książki, z których jedną zekranizowano w czasach III Rzeczpospolitej. Występował też w telewizji państwowej; jego wykłady popularne również wydano drukiem. Źródło: Wikipedia