Eric Johnson

Eric Johnson (ur. 17 sierpnia 1954 w Austin) – amerykański gitarzysta, kompozytor i wokalista.

Rozpoczął karierę w wieku 15 lat, wstępując do zespołu Mariani, a później (w wieku 21 lat) do zespołu jazz-rockowego o nazwie Electromagnets. Po rozpadzie Electromagnets (rok 1977) rozpoczął karierę solową od nagrania albumu ''Seven Worlds'', który jednak nie został wydany aż do roku 1998. Pierwszym albumem Johnsona, który doczekał się publikacji, był wydany w 1986 '''' (singel „Zap” z tego albumu został nominowany do Nagrody Grammy).

Sukcesem okazał się kolejny album artysty, ''Ah Via Musicom'', który ukazał się w 1990. Za pochodzący z niego utwór „Cliffs of Dover” Johnson otrzymał nagrodę Grammy w kategorii „najlepszy rockowy utwór instrumentalny”.

W 1996 wziął udział w trasie koncertowej G3, występując obok takich gitarzystów jak Joe Satriani i Steve Vai. W 2006 ponownie wystąpił na trasie G3, tym razem z Satrianim i Johnem Petruccim.

Używa przeważnie gitar elektrycznych marki Fender Stratocaster, a także m.in. firmy Gibson. Gra również na gitarach akustycznych i instrumentach klawiszowych.

Kilka kompozycji Johnsona (w tym „Cliffs of Dover”) znalazło się na liście utworów muzycznych gier komputerowych.

Muzyczny styl Erica Johnsona to przede wszystkim instrumentalny rock, chociaż okazyjnie włącza do swoich kompozycji elementy jazzu, gospel, new age czy country. Brzmienie gitarzysty porównywane jest do dźwięku skrzypiec i uznawane za unikatowe. Większość solowej dyskografii artysty to utwory instrumentalne, jednak czasem Johnson występuje również w roli wokalisty, np. w „Desert Rose”. Źródło: Wikipedia